Artroskopia barku

Artroskopia barku to małoinwazyjna operacja stawu ramiennego, pozwalająca na diagnostykę i leczenie wewnątrzstawowych uszkodzeń barku bez potrzeby wykonywania dużego cięcia. Technika ta jest analogiczna do artroskopii kolana – przez niewielkie nacięcia w skórze wprowadza się kamerę (artroskop) oraz drobne narzędzia do stawu barkowego. Dzięki powiększeniu obrazu na monitorze chirurg może dokładnie ocenić wszystkie elementy stawu: chrząstkę stawową, obrąbek stawowy (chrzęstny „rant” panewki), ścięgna stożka rotatorów, pochewkę ścięgna głowy długiej bicepsa, kaletkę podbarkową i inne struktury. 

 Skontaktuj się z nami i umów wizytę

artroskopia barku Toruń

Czas trwania

Zabieg powiększania piersi trwa zwykle około 1–1,5 godziny. Po operacji pacjentka pozostaje w placówce zwykle jedną noc, aby monitorować jej stan oraz kontrolować ewentualne drenaże (jeśli były założone). Opatrunek zostaje zdjęty po 1–2 dniach, zastępuje się go miękkim biustonoszem.

Charakterystyka zabiegu

Standardowo zabieg odbywa się w znieczuleniu ogólnym z zastosowaniem blokady splotu barkowego (dla dodatkowego uśmierzenia bólu po operacji). Pacjent układany jest na specjalnym wyciągu utrzymującym ramię; przed wprowadzeniem artroskopu staw wypełnia się płynem fizjologicznym, co ułatwia widoczność i manewrowanie narzędziami. Artroskopia barku, mimo że technicznie bardziej wymagająca od artroskopii kolana, również cechuje się niewielką inwazyjnością, krótką hospitalizacją (często 1 dzień) oraz szybkim powrotem do zdrowia w porównaniu z tradycyjnymi operacjami otwartymi. Blizny są bardzo małe, a ryzyko powikłań (infekcji, sztywności stawu) niskie.

Zakres zastosowań – co leczymy artroskopowo w barku?

Artroskopia barku znalazła zastosowanie w wielu schorzeniach, które wcześniej wymagały rozległych operacji. Jednym z najczęstszych wskazań jest uszkodzenie stożka rotatorów – czyli przerwanie ścięgien mięśni obracających ramię (najczęściej m. nadgrzebieniowego). Podczas artroskopii chirurg może wykonać rekonstrukcję stożka rotatorów, polegającą na przyszyciu zerwanych ścięgien z powrotem do kości za pomocą specjalnych kotwic (implantów). Innym wskazaniem są nawykowe zwichnięcia (niestabilność) stawu ramiennego spowodowane uszkodzeniem obrąbka stawowego – artroskopowo można dokonać tzw. stabilizacji barku, przyszywając obrąbek i wzmacniając torebkę stawową, co zapobiega kolejnym zwichnięciom.

Często wykonywaną procedurą jest dekompresja podbarkowa w zespole ciasnoty podbarkowej: gdy pacjent cierpi na przewlekły ból spowodowany konfliktowym naporem wyrostka barkowego na ścięgna i kaletkę, artroskopowo usuwa się zmienioną zapalnie kaletkę podbarkową i dokonuje niewielkiej korekcji kostnej (akromioplastyki), zwiększając przestrzeń dla ścięgien. W przypadkach uszkodzenia przyczepu ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia (np. zmiany typu SLAP) możliwa jest artroskopowa tenodeza ścięgna – zabieg polegający na odcięciu chorej części ścięgna głowy długiej bicepsa od panewki i stabilnym umocowaniu go niżej na kości ramiennej. Ponadto, w trakcie artroskopii można usunąć ciała obce ze stawu (np. fragmenty chrząstki) oraz leczyć tzw. zamrożony bark (bliznowate zrosty w torebce stawowej) poprzez ich uwolnienie.

  • Rehabilitacja i efekty

    Po zabiegu artroskopowym barku ramię unieruchamia się na temblaku lub specjalnej ortezie zazwyczaj przez 1–2 tygodnie, w zależności od przeprowadzonej procedury (np. po szyciu stożka rotatorów unieruchomienie bywa dłuższe niż po samej dekompresji podbarkowej). Pacjent zwykle opuszcza klinikę dzień po zabiegu. We wczesnym okresie pooperacyjnym kluczowe jest stosowanie zaleconych środków przeciwbólowych oraz ochrona operowanego barku przed przeciążeniem. W kolejnych tygodniach wprowadzane są stopniowo ćwiczenia zwiększające zakres ruchu oraz wzmacniające mięśnie obręczy barkowej. 

    Pełna rekonwalescencja zależy od rozległości zabiegu: po prostych zabiegach (np. usunięcie zapalonej kaletki) pacjenci odzyskują sprawność w ciągu około 6–8 tygodni, natomiast po rekonstrukcji stożka rotatorów powrót do pełnej siły i ruchomości może wymagać nawet 4–6 miesięcy intensywnej fizjoterapii. Artroskopia barku przynosi jednak znakomite rezultaty – redukcję bólu, ustabilizowanie stawu i poprawę zakresu ruchów. Dzięki niewielkiej inwazyjności zabiegu powikłania są rzadkie, a pacjent może liczyć na szybszy i bezpieczniejszy powrót do codziennych czynności oraz aktywności sportowych niż po tradycyjnej operacji otwartej.

 Umawiam się na wizytę

Sprawdź także:

Poznaj pozostałą ofertę Prywatnego Centrum Chirurgii w Toruniu: