Labioplastyka (plastyka warg sromowych)
Labioplastyka to zabieg chirurgiczny polegający na korekcji kształtu lub wielkości warg sromowych – najczęściej mniejszych. Wykonuje się go zarówno ze względów estetycznych, jak i funkcjonalnych. Może przynieść ulgę w przypadku otarć, bólu podczas aktywności fizycznej czy dyskomfortu podczas współżycia. Labioplastyka pozwala osiągnąć bardziej harmonijny wygląd okolic intymnych, zwiększa komfort codziennego funkcjonowania i poprawia pewność siebie wielu pacjentek.
Czas trwania
Zabieg labioplastyki trwa zwykle około 1 godziny. Czas operacji może nieznacznie wydłużyć się, jeśli równocześnie wykonuje się dodatkowe korekty (np. podcięcie wędzidełka łechtaczki czy lifting sromu). Po zakończeniu procedury pacjentka spędza kilkadziesiąt minut na obserwacji i może wrócić do domu tego samego dnia.
Wskazania
Labioplastyka jest wskazana u kobiet z nadmiernie rozbudowanymi, asymetrycznymi lub bolesnymi wargami sromowymi mniejszymi (labia minora). Typowym problemem jest uczucie dyskomfortu w czasie chodzenia, jazdy na rowerze czy podczas stosunku, wynikające z zbyt obfitych warg, które ocierają się o bieliznę.
Zabieg poleca się także kobietom z defektami warg po porodzie (np. nacięcie krocza czy rozciągnięcie tkanek). Wiele pań decyduje się na niego dla poprawy wyglądu okolic intymnych i zwiększenia pewności siebie. Labioplastyka przynosi także korzystny efekt przy wrodzonej asymetrii warg.
Przeciwwskazania
Przeciwwskazania do labioplastyki obejmują głównie choroby ginekologiczne i stany zapalne. Nie wykonuje się zabiegu w przypadku aktywnej infekcji bakteryjnej czy grzybiczej pochwy lub sromu, nieuregulowanej cukrzycy, chorób autoimmunologicznych w fazie zaostrzenia oraz nowotworów ginekologicznych.
Zabieg jest też odraczany w czasie ciąży i laktacji – operację przeprowadza się po zakończeniu tych stanów. Nie kwalifikuje się również pacjentek przyjmujących stale leki przeciwkrzepliwe. U osób z nie ustabilizowanym nadciśnieniem lub ciężkimi schorzeniami układu krążenia, można rozważyć zabieg dopiero po konsultacjach i uregulowaniu leków.
-
Przygotowanie
Przed labioplastyką odbywa się konsultacja ginekologiczna i badania okresowe (podstawowe badania krwi, ocena cytologii, badanie ginekologiczne). Na 7–10 dni przed operacją zaleca się przerwanie przyjmowania leków przeciwzakrzepowych (po konsultacji z lekarzem) oraz odstawienie preparatów witaminowych zawierających witaminę E czy olejek z wiesiołka, które mogą zwiększać krwawienie.
Pacjentka powinna być przebadana pod kątem infekcji – należy wykonać badanie ogólne moczu i wymaz z pochwy oraz upewnić się, że nie ma aktywnego zakażenia (np. grzybic, bakteryjnych) ani chorób przenoszonych drogą płciową. W dniu zabiegu pacjentka przychodzi na czczo (jeśli przewidziane jest znieczulenie ogólne) lub może zjeść lekki posiłek przy znieczuleniu miejscowym.
-
Przebieg zabiegu
Operację wykonuje się na specjalistycznym fotelu ginekologicznym. Znieczulenie jest zwykle miejscowe z sedacją (może być też znieczulenie ogólne). Następnie chirurg precyzyjnie zaznacza i wycina nadmiar tkanki – najczęściej stosuje się technikę klinową lub liniową redukcję warg, tak aby wargi były równomierne i symetryczne. Operację kończy precyzyjne zaszycie tkanek w sposób zapewniający minimalną bliznę.
Cały zabieg trwa około godziny. Dzięki zastosowaniu cienkich szwów i technologii laserowej zabieg zwykle nie powoduje silnego krwawienia. Po operacji zakładany jest delikatny opatrunek ochronny.
-
Rekonwalescencja
Rekonwalescencja po labioplastyce trwa kilka dni, a ostateczny efekt osiąga się po kilku tygodniach. Przez 3–5 dni po operacji występuje niewielki krwawienie oraz obrzęk okolicy sromu – to normalna reakcja gojenia. Należy regularnie utrzymywać higienę (kąpiele wg instrukcji lekarza) i stosować zalecone maści antybiotykowe lub przeciwzapalne na rany.
Szwy rozpuszczalne zwykle wchłaniają się same po 1–2 tygodniach. Przez około 4–6 tygodni po zabiegu należy unikać współżycia płciowego oraz dużego wysiłku fizycznego, aby nie doprowadzić do przeciążenia gojących się tkanek. Wskazany jest w tym czasie dobór luźniejszej, przewiewnej bielizny. Po zabiegu warto monitorować proces gojenia – lekarz zaleci kontrolę po kilku tygodniach w celu oceny rezultatu i ewentualnego usunięcia nierozpuszczalnych szwów (jeśli takie zastosowano).
Umów się na wizytę
Jeśli dyskomfort okolic intymnych wpływa na Twoje codzienne życie lub chcesz poprawić ich wygląd, umów się na konsultację. Lekarz omówi wszystkie możliwości terapii i pomoże Ci zdecydować o najlepszym rozwiązaniu. Zadzwoń lub napisz – z przyjemnością odpowiemy na pytania i przygotujemy Cię do zabiegu.