Leczenie przepuklin
Przepuklina, to popularny problem w każdej grupie wiekowej. Już fakt, że cierpi na nią ok. 4% mężczyzn zasługuje na specjalizację w leczeniu tej przypadłości. W środowisku medycznym nazywamy ją herniologią, ale termin ten nie cieszy się popularnością bowiem w tradycyjnym podejściu operację przepukliny wykonuje zwykle chirurg ogólny. O skali problemu mogą nam zasygnalizować liczby: ok. pól miliona operacji przepuklin rocznie w USA i ponad 40 tys. rocznie w naszym kraju.
Przepuklina, to następstwo pęknięcia lub skrajnego osłabienia struktur mięśniowo- powięziowych ścian jamy brzusznej. Warstwę mięśniową pokrywa od zewnątrz skóra z tkanką tłuszczową a od wewnątrz cienka błona zwana otrzewną - w przepuklinie tylko te dwie warstwy stanowią barierę pomiędzy światem zewnętrznym a narządami jamy brzusznej. Wzrost ciśnienia w jamie brzusznej podczas kaszlu, wysiłku, czynności fizjologicznych wypycha ruchome narządy wewnętrzne,(najczęściej jelita) do pozbawionego mięśni uwypuklenia zwanego workiem przepuklinowym.
Nie czekaj - zatroszcz się o swoje zdrowie z najlepszymi specjalistami!
Przyczyny powstawania przepuklin
Przyczyny powstania przepuklin są złożone. Predyspozycje rodzinne są związane z genetycznie uwarunkowanym defektem metabolicznym kolagenu stanowiącego swoiste zbrojenie tkanki łącznej. Niektóre schorzenia jak np.astma,przerost gruczołu krokowego, puchlina brzuszna, zaparcia nawykowe czy przewlekły kaszel sprzyjają wystąpieniu przepukliny. Palenie papierosów i dźwiganie ciężarów to z kolei czynniki ryzyka z dziedziny naszych zachowań. Przepukliny w bliźnie po przebytym zabiegu chirurgicznym to z kolei następstwo nieprawidłowego gojenia rany pooperacyjnej. Przepukliny pachwinowe i pępkowe u dzieci, są następstwem nieprawidłowego rozwoju płodowego i mogą pojawiać się w okresie od urodzenia do wczesnego dzieciństwa.
Objawy przepuklin
Przepuklina najczęściej manifestuje się guzowatym uwypukleniem w okolicy pachwiny (przepuklina pachwinowa lub udowa), pępka (przepuklina pępkowa), środkowej części brzucha (przepuklina kresy białej). Przepukliny o innej lokalizacj (np.lędźwiowe, kulszowe, przymostkowe) należą do absolutnej rzadkości. Na wzmiankę zasługuje tu jeszcze przepuklina zasłonowa (w miednicy małej) zwykle niewidoczna a rozpoznawana podczas operacji jako przyczyna niedrożności jelitowej.
Przepuklina zwykle "chowa" się w pozycji leżącej lub podczs umiejętnego ucisku – mówimy, że jest odprowadzalna. Czasem na skutek tworzących się zrostów guz przepuklinowy staje się nieodprowadzalny. Najgroźniejszym powikłaniem tego schorzenia jest tzw. uwięźnięcie, gdy dochodzi do zablokowania przechodzenia (pasażu) treści jelitowej. Do bólu brzucha dołączają się wtedy: nudności, wymioty, zatrzymanie stolca i gazów. Stan ten wymaga pilnej interwencji chirurgicznej. Jeszcze pilniejszego działania wymaga zadzierżgnięcie. W tej odmianie uwięźnięcia dochodzi do zatrzymania krążenia krwi w obszarze pętli jelitowej. Grozi to jej martwicą i tylko operacja w ciągu pierwszych kilku godzin daje zadawalające wyniki.
Leczenie przepuklin
Leczenie przepuklin jest zasadniczo tylko operacyjne. Generalnie zabiegi można podzielić na dwie grupy. U dzieci, młodzieży i kobiet do naprawy przepukliny stosuje się najczęściej własne tkanki pacjenta. W pozostałych przypadkach zwykle decydujemy się na wmocnienie ubytku przepuklinowego materiałem sztucznym, popularną "siatką". Metody "beznapięciowe" (z użyciem siatki) to najprężniejsza dziedzina herniologii. Istnieje wiele typów siatek w sensie materiału, z którego są zrobione, faktury, gramatury, stopnia wchłanialności, sposobu implantacji. Różnice pomiędzy sposobami operacyjnego leczenia przepuklin polegają właśnie na tych odmiennościach.
Tworzywa sztuczne z których produkuje się siatki przepuklinowe stosuje się od kilkudziesięciu lat nie obserwując istotnych działań ubocznych. Zastosowano je u milionów pacjentów (w USA wykonuje się ok. 600 000 takich operacji rocznie!). W sensie chemicznym jest to polipropylen, poliester lub PTFE (politetrafluoroetylen) zwany inaczej goretexem. Siatki polipropylenowe są najodporniejsze na ewentualne zakażenie bakteryjne, poliestrowe z kolei szczycą się delikatnością.
Możliwe nawroty przepuklin
Problem nawrotu przepukliny niepokoi każdego pacjenta. Statystyka waha się od 20% (tzn. 20 nawrotów na 100 zabiegów) do 0.5%( tzn. 5 nawrotów na 1000 zabiegów) i w ogromnym stopniu zależy od ośrodka chirurgicznego. Niewątpliwie najlepsze wyniki mają centra herniologiczne, w których ilość operacji przepuklin i zainteresowanie tą dziedziną są największe.
Chirurgia na najwyższym poziomie - nie zwlekaj, zadzwoń i umów się na wizytę!
-
Zalecenia przed zabiegiem
Konsultacja z lekarzem o przebytych chorobach, przyjmowanych lekach oraz suplementach diety.
Badanie EKG, grupa krwi, czas krzepnięcia i czas krwawienia, poziom glukozy, APTT, antygen P-ciała, anty HCV.
Nie zalecamy palenia papierosów przed zabiegiem. Jednak nie są one zabronione.
Bardzo ważne:
W dniu zabiegu należy ogolić miejsce zabiegu i być na czczo. Ogolenie wcześniejsze miejsca zabiegu może spowodować zapalenie mieszków włosowych i infekcje. -
Zalecenia po zabiegu
Po zabiegu należy przyjmować leki przepisane dla pacjenta zgodnie z zaleceniami lekarza.
Pacjent może wrócić do domu tego samego dnia.
Należy przyjmować lekkie posiłki z uwagi na możliwe problemy z wypróżnianiem. Soki, zupy, warzywa i owoce.
Opatrunek jest wodoodporny i utrzymujemy go do wizyty kontrolnej.
Ograniczenie wysiłku i sportu wskazane jest przez okres kilku tygodniu.
-
Czas rekonwalescencji
Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym.
Zabieg ten należy do zabiegów chirurgii jednego dnia. Pacjenci zwykle po kilku godzinach wracają do domu o własnych siłach.
Przez pierwsze tygodnie rana może pobolewać, przy lekkim wysiłku fizycznym.
Szacowany czas pełnego powrotu do zdrowia pacjenta to okres 3 miesięcy.